Πανεπιστήμιο Οξφόρδης: εργαλεία προπαγάνδας τα social media

  social  media   

Τ

α μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως εργαλεία προπαγάνδας ήταν το αντικείμενο του Computational Propaganda Research Project του Oxford Internet Institute, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Στο πλαίσιο της έρευνας αυτής αναλύθηκαν δεδομένα από εννιά χώρες, περιλαμβανομένων εκατομμυρίων posts σε επτά διαφορετικές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, μέσα σε περιόδους εκλογών, πολιτικών κρίσεων και περιστατικών που είχαν να κάνουν με την εθνική ασφάλεια.

Τα δεδομένα αφορούν την περίοδο  2015-2017 και τις χώρες: Βραζιλία, Καναδά, Κίνα, Γερμανία, Πολωνία, Ταϊβάν, Ρωσία, Ουκρανία και ΗΠΑ.

Διαβάστε την περίληψη της έρευνας

Τα ευρήματα

Όπως επισημαίνει ο Φίλιπ Χάουαρντ, καθηγητής Σπουδών Διαδικτύου (Internet Studies), «τα ψέματα, τα σκουπίδια, η παραπληροφόρηση» της παραδοσιακής προπαγάνδας έχουν εξαπλωθεί ευρύτατα online, και μάλιστα «υποστηρίζονται από τους αλγορίθμους του Facebook ή του Twitter».

Στην περίπτωση των ΗΠΑ, ο Σάμιουελ Γούλεϊ, διευθυντής έρευνας του project, έκανε λόγο για«κατασκευή ομοφωνίας» (manufacturing consensus)- δηλαδή τη δημιουργία ψευδαίσθησης δημοτικότητας, έτσι ώστε ένας πολιτικός να αποκτά μεγαλύτερο «βάρος» από ό,τι είχε προηγουμένως.

Στη Ρωσία, περίπου το 45% των πολύ ενεργών λογαριασμών στο Twitter θεωρείται πως είναι bots(ψεύτικοι- ελεγχόμενοι από λογισμικό που λειτουργεί αυτόματα βάσει κάποιων κανόνων, με συγκεκριμένους σκοπούς- ή έστω εν μέρει αυτόματα), ενώ στην Ταϊβάν μια εκστρατεία εναντίον της προέδρου Τσάι Ινγκ Γουέν περιελάμβανε χιλιάδες συντονισμένους- αλλά όχι πλήρως αυτοματοποιημένους- λογαριασμούς που διέσπειραν προπαγάνδα από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Στην πιο απλή μορφή τους, οι τεχνικές αυτές περιλαμβάνουν αυτοματοποιημένα accounts για like, share και δημοσιεύσεις σε κοινωνικές δίκτυα.

Όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του Guardian, tέτοιου είδους λογαριασμοί μπορούν να εκμεταλλεύονται τον τρόπο λειτουργίας των αλγορίθμων των δικτύων για την προώθηση περιεχομένου στα social feeds, «πνίγοντας» τον πραγματικό διάλογο, χάριν της δημιουργίας πολύβουων κοινωνικών δικτύων, όπου κυριαρχεί η έντονη αντιπαράθεση και οι «ιαχές». Επίσης, μέσω της «παραγωγής» likes μπορούν να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις απήχησης.

Στην περίπτωση της Ρωσίας, είναι γνωστή η χρήση προπαγάνδας απευθυνόμενης προς το εξωτερικό, καθώς και οι καταγγελίες περί εμπλοκής στις εκλογές στις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Στο εσωτερικό, σύμφωνα με την έρευνα, τα κοινωνικά δίκτυα της χώρας είναι γεμάτα ψηφιακή προπαγάνδα- με τη χώρα να έχει αναπτύξει την τεχνογνωσία της σε πρώτη φάση για την αντιμετώπιση εσωτερικών απειλών για τη σταθερότητα και την καταστολή των φωνών που αντιτίθενται στην κυβέρνηση Πούτιν- δημιουργώντας παράλληλα την ψευδαίσθηση ομοφωνίας και υποστήριξης προς αυτήν.

Παράλληλα, όπως σημειώνεται, η Ουκρανία αποτελεί πεδίο δοκιμών μέσων και τεχνικών ψηφιακής προπαγάνδας.

Στην περίπτωση της Κίνας, υπογραμμίζεται η ύπαρξη αυστηρών μηχανισμών ελέγχου και λογοκρισίας στο Διαδίκτυο, καθώς και ότι τα fake accounts είναι κοινά στο «κινεζικό Twitter», Weibo, καθώς και ότι χρήστες στην υπηρεσία της κυβέρνησης κυκλοφορούν μεγάλους όγκους θετικής (για την κυβέρνηση) προπαγάνδας- ειδικά σε «ευαίσθητες» περιόδους. Στο Twitter το ίδιο η Κίνα δεν φαίνεται να δραστηριοποιείται και πολύ από πλευράς προπαγάνδας- αν και έχει παρατηρηθεί δραστηριότητα ομάδων που προωθούν οπτικές οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις θέσεις του κράτους σε «ευαίσθητα» θέματα. Ενδιαφέρον είναι το ότι, όπως σημειώνεται, η Κίνα μπορεί να δώσει μαθήματα στις δυτικές χώρες όσον αφορά στην αντιμετώπιση των «fake news», και άλλων μορφών ψηφιακής προπαγάνδας, ωστόσο πολλές από τις στρατηγικές της έρχονται σε αντίθεση με σημαντικές αξίες των σύγχρονων δημοκρατιών. «Μπορεί ωστόσο να είναι δυνατόν να μάθουμε από τις τεχνολογικές, νομοθετικές και πρακτικές επιτυχίες της Κίνας στον χώρο της υπολογιστικής προπαγάνδας (computational propaganda), χωρίς να διολισθήσουμε προς την απολυταρχία».

Στη Βραζιλία,  η υπολογιστική προπαγάνδα έπαιξε σημαντικό ρόλο σε τρία πολιτικά γεγονότα: Τις προεδρικές εκλογές του 2014, την απαγγελία κατηγοριών σε βάρος της Ντίλμα Ρούσεφ και τις δημοτικές εκλογές του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Όσον αφορά στη Γερμανία,λόγω Brexit και αμερικανικών εκλογών υπάρχει μια «επαγρύπνηση» όσον αφορά στο θέμα της χειραγώγησης της κοινής γνώμης στην ψηφιακή δημόσια σφαίρα- ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει σημαντικό πρόβλημα με την υπολογιστική προπαγάνδα, ενώ υπογραμμίζεται πως η Γερμανία αποτελεί υπόδειγμα όσον αφορά στον προσεκτικό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το ζήτημα.

Οι εταιρίες τι κάνουν;

Όσον αφορά στη στάση των ίδιων των εταιρειών του χώρου των social media, στην έρευνα σημειώνεται πως διαφαίνεται μια έλλειψη ενδιαφέροντος – είτε αναθέτοντας τη δουλειά της αντιμετώπισης προπαγάνδας σε «τρίτους»/ εξωτερικούς φορείς, όπως κάνει το Facebook, είτε (σαν το Twitter) χρησιμοποιώντας συστήματα anti-bot που είναι αποτελεσματικά μεν στην αντιμετώπιση ψεύτικων λογαριασμών που επιδίδονται σε δραστηριότητα «εμπορικού» τύπου, με στόχο οικονομικά οφέλη, αλλά όχι ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουν πολιτικό πρόσημο. «Ως επί το πλείστον, αφήνουν τις κοινότητες των χρηστών να αυτοελέγχονται και να υποδεικνύουν λογαριασμούς».

Δείτε ακόμα το video:

Μήπως τα social media σκοτώνουν τη Δημοκρατία; Υπολογιστική Προπαγάνδα, Αλγόριθμοι, Αυτοματισμός και Δημόσια Ζωή.

Πηγή Φωτογραφίας

_____________

https://jaj.gr/propaganda/panepistimio-oxfordis-ergalia-propagandas-ta-social-media/

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ η οργή... Πρόκειται για αλητεία! Κατέθεσαν ένα προσχέδιο προϋπολογισμού με φορτωμένα όλα τα βάρη τριών Μνημονίων,

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ η οργή...

Πρόκειται για αλητεία! Κατέθεσαν ένα προσχέδιο προϋπολογισμού με φορτωμένα όλα τα βάρη τριών Μνημονίων, με πρόβλεψη για κατάργηση ακόμα και προνοιακών επιδομάτων (χωρίς ν' αναφέρουμε το ΕΚΑΣ) και καμαρώνουν ότι τα πάνε καλά.

Εχουν και το θράσος να λένε ότι αυτός είναι ο τελευταίος μνημονιακός προϋπολογισμός, όταν είναι γνωστό πως έχουν προ-νομοθετήσει νέα μέτρα και για το 2019 και για το 2020, χώρια αυτά που θα προστεθούν επειδή δε θα «βγαίνουν τα νούμερα». Και μη μας πουν ότι «τα νούμερα θα βγουν», γιατί με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης πρόσθεσαν στα μουλωχτά μισό δισ. νέα αντιλαϊκά μέτρα στο 2018, πέρα απ' αυτά που προέβλεπε αρχικά το Μνημόνιο.

Κάθε εργαζόμενος που δεν είναι τυφλωμένος ή δεν έχει συμφέροντα που εξυπηρετούνται από τη συριζανελίτικη «κατάσταση» εξοργίζεται με την αλητεία. Γιατί κανένας δεν είναι πλέον ανυποψίαστος. Οσοι δεν εκδηλώνουν την οργή τους, έχουν διαβρωθεί από τον κοινωνικό μιθριδατισμό και έχουν πέσει στη μοιρολατρία: «τι να κάνουμε, αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση».

Η οργή από μόνη της, όμως, δεν οδηγεί πουθενά. Επιτρέπει στη μνημονιακή αντιπολίτευση, με επικεφαλής τη ΝΔ, που έχει υπογράψει ή συνυπογράψει όλα τα Μνημόνια, να κάνει πολιτική σπέκουλα και να προσπαθεί να μετατρέψει αυτή την οργή σε καύσιμο για την επάνοδό της στην κυβερνητική εξουσία. Μπορεί να κάνει ζημιά στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν κάνει όμως ζημιά στο σύστημα. Με αντίπαλο μόνο την οργή που εκτονώνεται στην κάλπη, οι εναλλακτικές λύσεις είναι εύκολες. Αυτό δε γίνεται από το 2009 μέχρι σήμερα (για να μιλήσουμε μόνο για τα χρόνια της κρίσης);

Διαβρωτική δουλειά στις εργατικές συνειδήσεις, ιδίως των νέων, κάνει επίσης η αναπτυξιολογία. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει αναγορευτεί σ' ένα είδος Γης της Επαγγελίας. Ολοι την περιμένουν, μπας και βρουν καμιά δουλειά, χωρίς οι περισσότεροι να εξετάζουν τους όρους υπό τους οποίους θα δουλέψουν (αν βρουν κάποια δουλειά). Βλέπουν το τυρί (την ανάπτυξη, που κάποια στιγμή θα υπάρξει, σε οριακό βέβαια επίπεδο), αλλά δε βλέπουν τη φάκα (την κινεζοποίηση, που αποτελεί όρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης).

Αν προσπαθήσουμε να βγάλουμε ένα απόσταγμα από τις κοινωνικές διεργασίες της περιόδου που διανύουμε, αυτό θα έχει το όνομα «ατομικότητα». Ο καθένας προσπαθεί να βρει τη δική του λύση επιβίωσης μέσα στην κρίση. Η συλλογική συνείδηση έχει υποχωρήσει, η πίστη στη συλλογική διεκδίκηση μέσω του συλλογικού αγώνα έχει πιάσει πάτο.

Ο ατομισμός είναι το χειρότερο δηλητήριο. Μόνος σου οργίζεσαι, μόνος σου απελπίζεσαι, μόνος σου ψάχνεις λύσεις επιβίωσης με τους χειρότερους όρους εργασίας και αμοιβής. Η ήττα είναι μέσα στη ζωή, μέσα στη μακρά διαδρομή του εργατικού κινήματος, όμως η επικράτηση του ατομισμού αποτελεί στρατηγική ήττα. Κι είναι αυτό που πρέπει να αποτρέψουμε.

Για να γίνει αυτό δεν αρκούν οι αγωνιστικές εκκλήσεις (που συχνά γίνονται με επιτιμητικό κούνημα του δαχτύλου, αν όχι «από καθέδρας»). Χρειάζεται συστηματική δουλειά ζύμωσης, πολιτικών αποκαλύψεων, διαφώτισης. Επιχειρηματολογία και όχι εκκλήσεις. Πολιτική και όχι ηθικολογία. Αυτό είναι το καθήκον των πρωτοπόρων εργατών, που καλούνται να κινηθούν στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας ταξικής πολιτικής συλλογικότητας.

___________
Πηγή:  http://www.eksegersi.gr/

Στις 13 Οκτώβρη του 1944 - Η Μάχη της Ηλεκτρικής: // Ο λαός της Αθήνας προστατεύθηκε από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

13 Οκτώβρη του 1944 - Η Μάχη της Ηλεκτρικής: // Ο λαός της Αθήνας προστατεύθηκε από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Να το ξέρουν εκείνοι που αισχρά παραποιούν την ιστορική αλήθεια.

-Δ.Τζ.)

Αίσχος! Πρόκληση! Τα ΕΛΤΑ, σε συνεργασία με τη ΔΕΗ, κυκλοφόρησαν αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων αφιερωμένη στη «Μάχη της Ηλεκτρικής», την οποία σωστά χαρακτηρίζουν ως την «εμβληματικότερη αντιστασιακή ενέργεια για την προστασία των υποδομών κοινής ωφέλειας», αποσιωπώντας το ΕΑΜ, που οργάνωσε αυτή τη μάχη, και τον ΕΛΑΣ, οι μαχητές του οποίου τη διεξήγαγαν, σε συνεργασία με εργάτες του εργοστάσιου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (το είχε κατασκευάσει και το εκμεταλλευόταν η αγγλική Power) και κατοίκους του Κερατσινίου και της Νίκαιας οργανωμένους στο ΕΑΜ.

«Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, αποτίουν φόρο τιμής στους νεκρούς υπερασπιστές του εργοστασίου της Ηλεκτρικής Εταιρίας Αθηνών - Πειραιώς ΑΕ στο Κερατσίνι που στις 13 Οκτωβρίου 1944 απέτρεψαν την καταστροφή του από τα ήδη αποχωρούντα στρατεύματα κατοχής και εξασφάλισαν την ηλεκτροδότηση του δοκιμαζόμενου λαού της Αθήνας και του Πειραιά», αναφέρει η ανακοίνωση, παραποιώντας αισχρά την ιστορική αλήθεια.

~~~~~~~~~~~

Ο Σταύρος Γεωργίου, εργάτης της «Ηλεκτρικής», περιγράφει τη μάχη όπως την έζησε (από το βιβλίο του Νίκανδρου Κεπέση «Ο Πειραιάς στην Εθνική Αντίσταση»):

~~~~~~~~~~~ 

«Κι εγώ οπλοφορούσα. Η οργάνωση μου είχε δόσει ένα περίστροφο. Από τη μάντρα του εργοστασίου “Ελούλ” που έφθασαν πολλοί συναγωνιστές αρχίσαμε και βάλλαμε στη Γέφυρα, που πολλοί Γερμανοί μη μπορώντας να φυλαχτούν έτρεξαν χώθηκαν κάτω απ’ αυτήν.

Μέσα στο εργοστάσιο ήταν οι εννέα ΕΛΑΣίτες, ο Καλαποθάκος, ο Αλιβέρτος, ο Καρακατσάνης, ο Αρμόδιος, ο Τάσος Γεωργίου, ο Μπουμπούνας.

Οι Γερμανοί είχαν έλθει μ’ ένα μικρό αυτοκίνητο και τρία μεγάλα με βαρύ οπλισμό. Στη στροφή του δρόμου βρήκαν ένα γεροντάκι. Τον ρωτήσανε, από πού πρέπει να πάνε για το εργοστάσιο. Το γεροντάκι θέλησε να τους παραπλανήση. Κι όπως μάθαμε αργότερα το εκτέλεσαν.

Οι Γερμανοί δεν περίμεναν πως είχε φρουρά το εργοστάσιο. Κι ούτε σκέφτηκαν να κατέβουν απ’ το αυτοκίνητο και ακολοθούσαν τα άλλα τρία. Οι μαχητές του εργοστασίου είχαν το σχέδιό τους. Οι πιο πολλοί ανέβηκαν στην ταράτσα του εστιατορίου και μερικοί πήραν θέσεις στο παρατηρητήριο.

Από κει κατάλαβαν ότι έχουν αυτό που χρειάζονται: Πεδίο μάχης πλεονεκτικό.

Οταν έφτασαν οι Γερμανοί στο εργοστάσιο (το μικρό απείχε από την είσοδο 6-7 μέτρα και τα άλλα ξοπίσω του) άρχισαν οι μπαταριές από την ταράτσα.

Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν γιατί καθώς ήταν αμέριμνοι και ακάλυπτοι, σε ανοιχτό χώρο είχαν με την πρώτη αρκετούς τραυματίες και νεκρούς. Το έδαφος δεν τους ευνοούσε. Διαφορετικά ήταν τα πράγματα για τους δικούς μας μαχητές. Γι’ αυτό οι Γερμανοί μη μπορώντας ν’ αμυνθούν πήραν την αριστερή πλευρά του δρόμου, που τους κάλυπτε περισσότερο και χώθηκαν κάτω από το γεφύρι.

Στο μεταξύ άρχισαν να έρχονται για ενίσχυση ΕΛΑΣίτικες δυνάμεις να βοηθήσουν. Το πόσο γρήγορα μαζεύτηκαν δεν μπορώ να το περιγράψω.

Ηλθε ο ΕΛΑΣ της Κοκκινιάς της Νέας και της Παλιάς, του Κοκκινόβραχου. Γέμισαν τα βουνά. Γιατί βουνά, άχτιστα ήταν τότε οι γύρω γειτονιές… Στο μεταξύ το τουφεκίδι συνέχιζε από μέσα κι απ’ έξω.

Οι Γερμανοί βλέποντας πως δεν υπήρχε διέξοδος, δεν ξέραν τι να κάμουν, τά 'χασαν. Κι αυτοί που ήταν πάνω στ’ αυτοκίνητα τραυματισμένοι και όχι, πρώτοι σήκωσαν τα χέρια. Κάποια στιγμή ακούστηκε μια φωνή:

- Παύσατε πυρ!

Ετσι έπαψαν τα πυρά.

Οσοι ήσαν στο γεφύρι, άρχισαν να βγαίνουν σαν τα ποντίκια. Τότε ήλθα κι εγώ σε επαφή με δύο γερμανούς αξιωματικούς. Από τον ένα πήρα το περίστροφο. Ομως κείνη την ώρα ήλθε ένας αξιωματικός του ΕΛΑΣ, μου το ζήτησε και του το έδωσα. Νόμισα πως ήταν ο σ. Κεπέσης.

Προχώρησα προς την πόρτα του εργοστασίου και ανέβηκα στο παρατηρητήριο και ζήτησα τον Καλαποθάκο. Ομως δεν τον βρήκα. Τότε πήδησα τον μαντρότοιχο που είχε πέρασμα και τον είδα ξαπλωμένο. Κοντά μου ήταν κι άλλοι και τι να δω: Ο Αντώνης Καλαποθάκος ήταν νεκρός.

Τον φορτωθήκαμε αμέσως και τον πήγαμε στο καταφύγιο. Εκεί μαζέψαμε όλους τους νεκρούς. Απ’ ό,τι έμαθα ο Νέστορας Γεωργιάδης (μηχανικός) πήγε να βγει από τη μεριά του “Ελούλ” και σκοτώθηκε από νάρκη. Κι ο Μαργαρώνης από νάρκη πήγε κι αυτός. Οσο για τον Καλαποθάκο, η γνώμη μου είναι ότι πήδησε τον τοίχο για να τρέξει να βρει πολυβόλο και δέχτηκε ριπή από γερμανικό αυτοκίνητο. Ετσι έπεσε το άξιο παλικάρι.

… Στις 9 το πρωί της 13ης Οκτώβρη […] στην είσοδο του εργοστασίου, εμφανίστηκε ο μηχανικός Λάβδας (που είχαμε διώξει απ’ το εργοστάσιο σα συνεργάτη των γερμανών) με τον ταξίαρχο Π. Κατσώτα. Οταν ύστερα από ειδοποίηση πήγα για συνάντησή τους, σαν εκπρόσωπος των εργατών, ο Κατσώτας με ρώτησε:

- Ποιος έσωσε το Εργοστάσιο;

- Ο ΕΛΑΣ της περιοχής, οι εργαζόμενοι και άλλοι αγωνιστές που ήλθαν και πήραν μέρος στη μάχη, έξω απ’ το εργοστάσιο, του απάντησα κοφτά.

Ο Π. Κατσώτας κατάπιε το σάλιο του κι ύστερα από κάποια σκέψη μου λέγει:

- Να φέρω τότε χωροφύλακες να φυλάξουν το εργοστάσιο.

- Εμείς που το σώσαμε – ΕΛΑΣ και εργαζόμενοι – είμαστε σε θέση να το φυλάξουμε κύριε συνταγματάρχα, του είπα κοφτά και του 'κοψα την κουβέντα».

...

Η Μάχη της Ηλεκτρικής δόθηκε στις 13 Οκτώβρη του 1944. Την ώρα που οι κατακτητές είχαν αποχωρήσει από την Αθήνα και ο λαός είχε ξεχυθεί στους δρόμους και πανηγύριζε, στον Πειραιά σχεδίαζαν ν' ανατινάξουν τα πάντα, προκαλώντας τεράστια καταστροφή στις υποδομές. Το ΕΑΜ το πληροφορήθηκε και κατέστρωσε σχέδιο αντιμετώπισής του με τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και όσους εαμικούς εργάτες και πολίτες της περιοχής μπορούσε να εξοπλίσει. Η επιχείρηση ανατέθηκε στο 6ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, με διοικητή τον Σωτήρη Κύβελο και καπετάνιο τον Νίκανδρο Κεπέση. Τμήματα του ΕΛΑΣ συγκρούονταν συνεχώς με τους Γερμανούς σε διάφορα σημεία, ενώ ένα ελασίτικο κομάντο (οι κερατσινιώτες μηχανικοί Χρ. Αγαλιώτης, Βαγγέλης Φραγκόπουλος και Σωτήρης Καλαμπόκης, μαζί με τους πειραιώτες Γιώργο Βρεττάκο, Αντώνη Καβαλιεράτο και Στράτο Καρακεχαγιά) κατάφερε να εξουδετερώσει τους εκρηκτικούς μηχανισμούς και να σώσει το εργοστάσιο ΚΟΠΗ, πληρώνοντας βαρύ τίμημα, καθώς οι τρεις πρώτοι εκτελέστηκαν από γερμανική περίπολο καθώς επέστρεφαν.

Στο εργοστάσιο της «Ηλεκτρικής», χάρη σ' ένα εμπνευσμένο σχέδιο μάχης, ο ΕΛΑΣ κατάφερε να κυκλώσει τους Γερμανούς που βάλλονταν από ταμπουρωμένους μέσα στο εργοστάσιο εργάτες-μαχητές (με επικεφαλής τον γραμματέα της εργοστασιακής οργάνωσης του ΕΑΜ, τον ήρωα Αντώνη Καλαποθάκο) και από τους αντάρτες που ήταν ακροβολισμένοι στους γύρω λόφους. Η ομάδα των περίπου 60 SS του Μηχανικού αιφνιδιάστηκε. Μετά από μάχη που κράτησε πάνω από τρεις ώρες, με 11 ναζί νεκρούς και 21 τραυματίες, οι υπόλοιποι 24, μαζί με τον επικεφαλής τους υπολοχαγό Λίντερμαν, ανέμισαν λευκά μαντίλια και παραδόθηκαν στον ΕΛΑΣ.

Βαρύς ήταν και ο φόρος αίματος των αγωνιστών: 11 νεκροί και 8 τραυματίες. Την επομένη, η Αθήνα και ο Πειραιάς γιόρταζαν την απελευθέρωση και το Κερατσίνι κήδευε τους νεκρούς ήρωές του (φωτογραφία).

___________

ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 14 ΟΚΤΩΒΡΗ

http://www.eksegersi.gr/

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ του αστικού κράτους δουλεύουν στην εντέλεια - Η εφορία κατέσχεσε επίδομα ανέργου // ....«Ζήτησα από τη μητέρα μου δανεικά και μου έβαλε στον λογαριασμό 140 ευρώ. Όταν πήγα στην τράπεζα, τα λεφτά δεν υπήρχαν !!

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ του αστικού κράτους δουλεύουν στην εντέλεια - Η εφορία κατέσχεσε επίδομα ανέργου // ....«Ζήτησα από τη μητέρα μου δανεικά και μου έβαλε στον λογαριασμό 140 ευρώ. Όταν πήγα στην τράπεζα, τα λεφτά δεν υπήρχαν. Εξαφανίστηκαν και όταν ρώτησα τους υπαλλήλους, μου είπαν ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τα πάρω…».// (Το ότι άνεργοι άνθρωποι δεν έχουν ούτε μισό ευρώ πάνω τους, αυτό ουδόλως ενδιαφέρει το καλό αστικό μας κράτος... 

-Δ.Τζ.)

~~~~~~~

Το ότι οι μηχανισμοί -ειδικά οι κατασταλτικοί και οι εισπρακτικοί, αν πρόκειται να στοχοποιήσουν λαϊκά εισοδήματα- του αστικού κράτους δουλεύουν στην εντέλεια το βλέπουμε για άλλη μια φορά από μια είδηση η οποία μας έρχεται από την Θεσσαλονίκη και μας την γνωστοποιεί η ιστοσελίδα newreport. Την παραθέτουμε αυτούσια, θεωρώντας ότι τα δικά μας σχόλια περιττεύουν:

Το δικό του δράμα ζει από σήμερα το πρωί ένας άνεργος οικογενειάρχης από τη Νεάπολη Θεσσαλονίκης, ο οποίος περίμενε πως και πως το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ, προκειμένου να ταίσει την οικογένειά του.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ανέργου, ο οποίος επικοινώνησε με το σάιτ μας newreport.gr, προκειμένου να καταγγείλει το γεγονός, σήμερα το πρωί κατασχέθηκε το ποσό των 360 ευρώ από τον προσωπικό του λογαριασμό που διατηρεί στην Εθνική Τράπεζα, το οποίο χρηματικό ποσό προέρχεται από το ταμείο ανεργίας.

Η αιτία της κατάσχεσης, όπως μάς είπε ο ίδιος και το έμαθε σήμερα από τον προϊστάμενο υποκαταστήματος της παραπάνω τράπεζας, είναι ένα χρέος που εμφανίζεται από τις 29 Σεπτεμβρίου στην 5η ΔΟΥ Θεσσαλονίκης.

«Δεν ξέρω τι να κάνω. Η γυναίκα μου όταν το έμαθε άρχισε να κλαίει. Δεν έχουμε λεφτά για να ζήσουμε. Όχι ότι τα 360 ευρώ από το επίδομα ανεργίας μάς φτάνουν για να ζήσουμε. Δεν φτάνουν να πληρώσουμε λογαριασμούς. Ζω φιλοξενούμενος με την οικογένειά μου, η γυναίκα μου είναι επίσης άνεργη, αλλά δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας, μόνο εγώ το δικαιούμαι» είπε στο newreport.gr και συνέχισε: «Πήγα το πρωί στην Εθνική Τράπεζα για να πάρω το επίδομα. Μου είπαν ότι τα έχει κατάσχει η εφορία για ένα χρέος των 525 ευρώ, το οποίο δεν ξέρω καν από τι είναι. Ο προϊστάμενος μου ζήτησε να δει το θέμα και να μου απαντήσει την επόμενη εβδομάδα και τον ευχαριστώ. Τι θα κάνω εγώ μέχρι τότε;»…

Όπως ανέφερε στο σάιτ μας ο άνεργος οικογενειάρχης, πριν από μερικές ημέρες η μητέρα του, συνταξιούχος του ΙΚΑ με μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές 530 ευρώ, έβαλε στον λογαριασμό του το ποσό των 140 ευρώ…

«Δεν είναι η πρώτη φορά που κατάσχονται λεφτά από τον τραπεζικό μου λογαριασμό που τον έχω δηλώσει ως ακατάσχετο. Ζήτησα από τη μητέρα μου δανεικά και μου έβαλε στον λογαριασμό 140 ευρώ. Όταν πήγα στην τράπεζα, τα λεφτά δεν υπήρχαν. Εξαφανίστηκαν και όταν ρώτησα τους υπαλλήλους, μου είπαν ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τα πάρω…».

Τα στοιχεία του ανέργου υπάρχουν στη διάθεση του σάιτ μας, αλλά δεν τα δημοσιοποιούμε για ευνόητους λόγους. Υπάρχουν όμως στη διάθεση των αρμοδίων αρχών, αν ζητηθούν.

Το θέμα είναι ότι η εφορία κατάσχεσε προνοιακό επίδομα, το επίδομα ανεργίας, από τραπεζικό λογαριασμό, ο οποίος μάλιστα είναι και δηλωμένος ως ακατάσχετος.

______________

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/10/blog-post_87.html